Robert Pires

Arsenal'in EPL'de Manchester hakimiyetine kafa tuttuğu yıllarda takımın Bergkamp, Henry, Viera ile birlikte en önemli isimlerindendi Robert Pires. Arsenal'a geldiği zaman yirmiyedi yaşını yaşayan bir futbolcuydu, pek de Arsene Wenger'in tercih ettiği yaş aralığında değildi aslında. Fransa'dan bol bol futbolcu alan, değerlendiren, parlatan Wenger onu da Marsilya'dan alıp koymuştu takıma. Yeri geldi sağ tarafta oynadı, yeri geldi sol tarafta oynadı, orta sahanın ortasında bile oynadığı oldu. Genelde düz oynamayı seven, takıma katkı sağlayan bir oyun stili vardı. Sahaya yakışan, durduğu yeri dolduran,futbol zevki veren bir adamdı. Asistleriyle, golleriyle, duran toplardaki etkisiyle, inanılmaz plaseleriyle kısa zamanda Higbury ahalisinin beğenisini kazanmayı başarmıştı.

Arsenal'de oynadığı zamanlar zihinlere getirildiğinde belki de akıllarda kalan en önemli olay bir Manchester City maçında Henry ile birlikte kullanmaya çalıştıkları penaltı vuruşuydu. Henry ile penaltı atışı öncesi birşeyler konuşmuş o zaman anlam veremediğim bir deneme yapmışlardı. Henry topa vuracak gibi yapıp bırakmış ancak Pires hareketlenmekte gecikince penaltı ziyan olup gitmişti. İlk başlarda anlam veremediğim dediğim bu olayın aslının Cruyff'a ait olduğunu sonradan öğrenebildim . Cruyff Ajax'ta oynadığı zamanlarda penaltıyı bu şekilde kullanmış, şaşkın bakışlar arasında topu filelere yollamış.Bu atışın aynısını denemeye çalışan Pires-Henry ikilisi bunu başaramayınca ingiliz medyasına da malzeme olmuş, basının önünde özür dilemek zorunda kalmıştı.

Bizim bildiğimiz klasik futbolcu tipinden farklı bir oyuncuydu Pires. Biz futbolcuları o dönem eğlence merkezlerinde görüp, televole programlarında vole beklerken kendilerinden, aslında futbolcuların sosyal sorumluluk taşıyabileceklerine pek ihtimal vermiyorduk. Pires o dönemler politik demeçler vermekten çekinmiyor, verdiği demeçlerde aslında sosyal sorumluluk taşıdıklarını da vurguluyordu.

Arsene Wenger'in tercih ettiği yaş aralığında olmadığını söylemiştim yazının başında, ancak yine Wenger'in gençleşme politikasının kurbanı oldu Pires. Kadroya girmemeye, önemsiz maçlarda saha sürülmeye başlayınca Wenger ile arasında sorunlar da baş göstermeye başladı. Barcelona ile oynanan şampiyonlar ligi final karşılaşmasında belki de kupaya malolan Lehmann'ın kırmızı kartı sonrası oyundan alınan isim Pires oldu. Oyundan alınışı esnasında yüz ifadesinin nasıl olduğunu maçı seyretmiş olanlar çok iyi hatırlar. Sözkonusu olan maçın Fransa'da oynanıyor olmasının Pires için ayrı bir darbe olmuş olması da yadsınamaz. Higbury'de oynadığı son maç aynı zamanda Higbury'de oynanan son maç olma özelliğini de taşımaktadır. Bu maçın Tottenham ile olması ayrı bir anlam katıyor sanırım bu maça. Son maçından sonra adı Galatasaray da dahil olmak üzere birçok kulüple anılmaya başlandı. Kendisi için belki de en mantıklı olan kararı verdi Pires ve yükselişte olan takımların başını çeken Villareal ile sözleşme imzaladı. İlk sezon yaşadığı sakatlık sonrası takımı yalnız bırakan Pires bu sene takımda yer buluyor. Bizler de Nihat vesilesiyle kendisini seyretme imkânı bulabiliyoruz. Bana "iyi ki futbol diye bir oyun varmış" dedirten birkaç adamdan biri olan Pires belki asla bir Henry kadar, Bergkamp kadar efsane olamayacak ama futbol sahalarından bir Pires geçti dedirtecek.